Openverklaring functie algemeen directeur mist transparantie en roept vragen op

Tijdens de gemeenteraad van donderdag 27 maart uitte Chantal Jacobs, fractieleider van N-VA Schelle, ernstige bezorgdheden over de manier waarop het gemeentebestuur de openverklaring van de functie van algemeen directeur – de hoogste ambtelijke post binnen het lokaal bestuur – wil organiseren.

Volgens Chantal Jacobs ontbreekt het in dit dossier aan de nodige transparantie. “Als gemeenteraad worden we gevraagd om een openverklaring goed te keuren, zonder dat we inzage krijgen in de vacaturetekst, selectiecriteria of beoordelingsprocedure. Dit is een sleutelfunctie voor de organisatie. Dan mogen we toch verwachten dat zulke beslissingen op een open en objectieve manier tot stand komen?”

Wat de bezorgdheid versterkt, is dat de vacature enkel intern wordt opengesteld – en dus niet toegankelijk is voor externe kandidaten – terwijl er in de praktijk slechts één interne kandidaat blijkt te zijn die aan de voorwaarden voldoet.

Bovendien wijst Jacobs op de opvallende timing en inhoud van eerdere wijzigingen aan de bevorderingsvoorwaarden. “Vorig jaar werd de functiebeschrijving aangepast op initiatief van de burgemeester. Daarbij werd onder andere beslist dat medewerkers met een B- of C-niveau niet langer in aanmerking komen, omdat er volgens hem ‘voor een functie als deze toch wel wat verwacht mag worden’. Tegelijk werd echter het aantal vereiste jaren ervaring voor A-niveau verlaagd van vier naar twee. Die maatregel staat toch haaks op diezelfde redenering: als je écht iets verwacht van kandidaten, verhoog je de lat, je verlaagt ze niet.”

Een opvallend moment was de verwijzing van de burgemeester naar het feit dat de gewijzigde functievoorwaarden vorig jaar werden goedgekeurd door de gemeenteraad. Chantal Jacobs reageerde meteen: “Ik heb dit niet goedgekeurd vorig jaar.” De N-VA-fractie had zich toen duidelijk onthouden tegen de inhoudelijke wijzigingen. Het dossier werd enkel goedgekeurd dankzij de absolute meerderheid van de meerderheidspartij. “Dat draagvlak werd dus politiek afgedwongen, niet breed gedragen,” aldus Jacobs.

Net nu, bijna dag op dag, blijkt er één personeelslid in dienst te zijn dat exact twee jaar ervaring heeft op A-niveau. “Het lijkt toeval, maar roept wel ernstige vragen op over objectiviteit en gelijke kansen.”

Op vragen van de oppositie over hoeveel personeelsleden intern in aanmerking komen, kwam pas na herhaaldelijk aandringen het antwoord: één. De reactie van het bestuur – "We hebben er maar één nodig" – zorgt voor nog meer bezorgdheid. “Dat is een bijzonder ongelukkige uitspraak in een dossier waar net de schijn van voorkeursbehandeling vermeden zou moeten worden.”

Chantal Jacobs wijst er bovendien op dat deze aanpak niet alleen de democratische transparantie schaadt, maar ook oneerlijk is tegenover de enige kandidaat zelf. “Zelfs áls deze over de nodige competenties beschikt – en zelfs áls deze in een open, vergelijkend examen als beste zou uitkomen, zal deze bij een eventuele bevordering/benoeming toch steeds de stempel dragen dat deze functie werd toegeschoven. Dat is geen gezonde start voor wie aan het hoofd van een organisatie komt te staan.”

Tijdens de bespreking verklaarde de burgemeester bovendien dat “een externe jury” de beoordeling zou uitvoeren. “Maar dat is niet helemaal correct,” stelt Chantal Jacobs. “Zo’n jury bestaat uit zowel externe als interne leden.”

Ook het geplande assessment door een extern bureau werd vermeld, maar Jacobs wijst erop dat dit een richtlijn is in het Decreet Lokaal Bestuur en dus uiteraard dient te gebeuren. “De echte vraag is of ook de vereiste competenties effectief worden getoetst. Daar kregen we geen duidelijkheid over.”

 “Dit alles is in een democratisch bestuur moeilijk te verantwoorden. Een aanstelling van deze orde moet gedragen zijn door een transparante, objectieve en controleerbare procedure,” zegt Chantal Jacobs.

“Het is niet onze bedoeling om personen te viseren,” besluit Jacobs. “Maar het bestuur heeft de verantwoordelijkheid om openheid en gelijke kansen te waarborgen. Een procedure die pas zichtbaar wordt ná politieke goedkeuring, mist draagvlak – en dat schaadt het vertrouwen van raadsleden, medewerkers én burgers.”